Wskazówki dla autorów

Redakcja czasopisma „Studia Rossica Posnaniensia” akceptuje teksty w języku rosyjskim, polskim i angielskim, zapisane w formacie .doc. lub docx. Przyjmowane są wyłącznie teksty oryginalne, wcześniej niepublikowane, przygotowane zgodnie z zachowaniem zasad rzetelności naukowej.

Teksty do publikacji prosimy przesyłać pocztą elektroniczną na adres mailowy sekretarza redakcji dr. Konrada Rachuta: konrad.rachut@gmail.com. Wraz z tekstem (w odrębnym pliku) przesyłamy formularz: Metadane.

Układ tekstu

  • Tytuł artykułu w języku polskim lub rosyjskim – czcionka 12 pkt, wersaliki, tekst wyśrodkowany
  • Tytuł artykułu w języku angielskim – czcionka 12 pkt, wersaliki, tekst wyśrodkowany
  • Imię i nazwisko autora – czcionka 12 pkt, wersaliki, tekst wyśrodkowany
  • ABSTRACT (czcionka 10pkt, wersaliki, tekst wyjustowany; treść streszczenia w języku angielskim po kropce – czcionka 10 pkt, zwykła, tekst wyjustowany)
  • Keywords (czcionka 10 pkt, wersaliki, tekst wyjustowany, po dwukropku 5 słów kluczowych w języku angielskim, czcionka 10 pkt, zwykła)
  • Imię i nazwisko autora, uczelnia, kraj oraz adres email – czcionka 10 pkt, zwykła, tekst wyjustowany.
  • Tekst zasadniczy wyjustowany – tekst o objętości około 20 tysięcy znaków (ze spacjami) powinien być pisany czcionką Times New Roman, 12 punktów, przy zastosowaniu pojedynczej interlinii i marginesów 2,5 cm z każdej strony;
  • Bibliografia – w kolejności alfabetycznej wg nazwisk autorów lub redaktorów. Gdy odwołujemy się do kilku pozycji tego samego autora w bibliografii umieszczamy je według kolejności wydania.

Wymogi techniczne

Dla oznaczenia cytatu używamy cudzysłowów drukarskich („…”), wewnątrz cytatów stosujemy cudzysłów ostrokątny «…».

Cytat dłuższy niż trzywersowy wyróżniamy czcionką 10 pkt oraz wcięciem całego akapitu z lewej strony 0,6 cm (bez cudzysłowów). Cytatów nie należy oznaczać kursywą.

Tytuły analizowanych utworów, artykułów etc. – 12 pkt kursywa, bez cudzysłowów.

Tytuły czasopism w tekście artykułu – czcionka zwykła w cudzysłowach drukarskich („…”).

Wymieniając daną osobę (np. badacza, pisarza) w tekście po raz pierwszy, stosujemy pełny zapis imienia i nazwiska (np. Zygmunt Bauman);

Wcięcie pierwszego wiersza w akapicie – 0,6 cm (jeśli ma zastosowanie).

Zaznaczając miejsca opuszczone w cytacie stosujemy nawias kwadratowy: […]

Nie stosujemy automatycznego rozstrzelenia tekstów, podkreśleń i wersalików w tekście zasadniczym artykułu i bibliografii.

ZAPIS PRZYPISÓW

Redakcja prosi o przygotowanie artykułów naukowych w zgodzie z bibliograficznym wzorem Modern Language Association (MLA Style), obowiązującym w międzynarodowych bazach danych.

Zapisy źródeł podanych w cyrylicy zarówno w nawiasach w tekście, jak i w bibliografii należy zamieścić w transliteracji. Transliteracji dokonujemy automatycznie na stronie https://www.ushuaia.pl/transliterate/ (należy sprawdzić, czy został wybrany system PN-ISO 9:2000).

Przypisów dolnych używamy jedynie w celu dodania niezbędnego wyjaśnienia (czcionka 10 pkt, interlinia pojedyncza).

Źródła odwołań podajemy w tekście głównym stosując system nazwisko – numer strony w nawiasie okrągłym:

(Wodziński 45)

Jeśli cytujemy więcej niż jedno źródło tego samego autora, dla rozróżnienia podajemy datę publikacji, a przed numerem strony wstawiamy dwukropek:

(Wodziński 2006: 45)

(Wodziński 2009: 137)

Jeśli cytowane źródło posiada dwóch lub trzech autorów, ich nazwiska wymieniamy po przecinku:

(Burzyńska, Markowski 134)

Jeśli cytowane źródło posiada więcej niż trzech autorów, zapisujemy to w następujący sposób:

(Drawicz et al. 73)

W przypadku źródeł pozbawionych autorstwa (np., stron internetowych), w tekście głównym umieszczamy zapis w nawiasie:

(Tytuł dokumentu, źródło elektroniczne)

Jeśli cytujemy źródła za innym źródłem, podajemy informację o źródle pierwotnym:

(cyt. za: Wodziński 46-59)

BIBLIOGRAFIA

Na końcu artykułu naukowego umieszczamy bibliografię, stosując porządek alfabetyczny nazwisk autorów lub redaktorów.

W bibliografii nie stosujemy numeracji.

Monografia:

Aleksijewicz, Swietłana. Czasy secondhand. Koniec czerwonego człowieka. Przeł. Jerzy Czech. Wołowiec, Wydawnictwo Czarne, 2015.

Hubbs, Joanna. Mother Russia. The Feminine Myth in Russian Literature. Bloomington and Indianapolis, Indiana University Press, 1993.

Monografia dwóch lub trzech autorów:

Todd Carey Brian, Allfree Joshua B., Cairns John. Ostatnia bitwa Hannibala. Zama i upadek Kartaginy. Przeł. Beata Waligórska-Olejniczak. Warszawa, Bellona, 2010.

Monografia trzech i więcej autorów:

Bogusz-Tessmar Paulina et al. Nowe kino rosyjskie wobec tradycji literackiej i filmowej. Poznań, Zakład Graficzny UAM, 2017.

Praca zbiorowa:

Chodurska Halina, Kotkiewicz Aurelia, red. Tradycja i nowoczesność. Język i literatura Słowian Wschodnich. Kraków, Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Pedagogicznego, 2016.

Artykuł w tomie zbiorowym:

Waligórska-Olejniczak, Beata. „Metafory przestrzeni w filmie Andrieja Zwiagincewa Elena. Tradycja i nowoczesność. Język i literatura Słowian Wschodnich. Red. H. Chodurska, A. Kotkiewicz, Kraków, Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Pedagogicznego, 2016, s. 178-189.

Lachmann, Renate. „The semantic construction of the void”. Gogol: exploring absence. Ed. S. Spieker. Bloomington, Slavica Publishers, 1999.

Artykuł w czasopiśmie:

Vukas, Danijela Lugarić. „Witnessing the unspeakable: on testimony and trauma in Svetlana Alexievich’s The War’s Unwomanly Face and Zinky Boys”. Kultura i tekst, nr 3, 2014, s. 19-39.

Basowa Anna, Sinkowa Ljudmila. „Stanowljenije dokumentalno-chudożestwiennogo żanra w żurnalistikie Swietlany Aleksijewicz”. Wiesnik BDU, nr 3, 2009, s. 93-96.

Źródło internetowe: datę wejścia na cytowaną stronę internetową poprzedzamy określeniem „Web”:

Gogol, Nikolai Vasilyevich. The Calash. Web. 28.04.2017. www.online-literature.com/gogol/1649/.

Artykuł z prasy:

Kwiatkowski, Jan. „Kłopoty z kinem”. Newsweek,nr 36, 2007.

Poniewozik, James. „TV Makes a Too-Close Call”. Time, 20 Nov. 2000, s. 70-71.